جدول جو
جدول جو

معنی قاسم بیانی - جستجوی لغت در جدول جو

قاسم بیانی
(سِبَ نی ی)
ابن محمد بن قاسم ابن محمد بن سیار اموی اندلسی قرطبی، مکنی به ابومحمد از بزرگان فقیهان و محدثان اندلس است. وی بندۀ ولید بن عبدالملک خلیفۀ اموی بود و از مجتهدانی است که قائل به حجه و نظر است. از تألیفات او کتاب ’ایضاح’ است در رد بر مقلدان. وی منسوب است به بیانه اندلس و در قرطبه به دنیا آمده و هم در آنجا به سال 276 هجری قمری درگذشته است. رجوع به تذکره الحفاظ ج 2ص 199 و شذرات ج 2 ص 170 و جذوه المقتبس 310 و الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 16 شود. در تاج العروس آمده است: قاسم بن محمد بن قاسم بن سیار اندلسی از دانشمندان است. وی به مذهب شافعی مایل بوده و بامزنی و جز او مصاحبت داشت. به سال 228 هجری قمری وفات یافت. فرزندش احمد بن محمد بن قاسم از او روایت دارد. (تاج العروس ’ب ی ن’)
لغت نامه دهخدا
قاسم بیانی
(سِ بَ نی ی)
ابن اصبغبن محمد بن یوسف بن ناسج بن عطاء، بندۀ ولید بن عبدالملک بن مروان است. وی از بیانه از توابع قرطبه در اندلس است، در قرطبه از بقی بن مخلد و محمد بن وضاح روایت شنیده و آنگاه به مکه و عراق و مصر کوچ کرده و از ابن ابی الدنیا و کبار روایت اخذ کرده و در فقه و حدیث و نحو و شعر دستی داشته و بر کتاب ابوداود تصنیف دارد. وی به سال 144 هجری قمری در 93 سالگی وفات یافت. (تاج العروس ’ب ی ن’)
ابن محمد بن قاسم اندلسی نوۀ قاسم بیانی معروف. از علماءاست. ابوعمرو احمد فرزند او از او روایت دارد. و احمد خود از مشایخ ابن حزم است. (تاج العروس ’ب ی ن’)
لغت نامه دهخدا
قاسم بیانی
(سِ)
ابن اصبغبن محمد بن یوسف بن ناصح بن عطاء بیانی، مکنی به ابومحمد آزادشدۀولیدبن عبدالملک. یکی از پیشوایان علم و ادب و از حافظان بود. اصل او از بیانه است. در قرطبه سکونت گزید و در همانجا به سال 340 هجری قمری در سن پیری وفات یافت. گفته اند که تا دو سال پیش از مرگش چیزی از وی شنیده نشد. وی از جماعتی از دانشمندان حدیث شنیده و تألیفاتی دارد. از اوست: 1- کتاب الحمر. (در سنن). 2- کتاب فی احکام القرآن که بر ابواب کتاب اسماعیل بن اسحاق قاضی نوشته شده. 3- کتاب المجتنی که بر ابواب کتاب ابن الجارود ’المنتقی’ نوشته شده. ابومحمد علی بن احمد گوید المجتنی دارای احادیثی بهتر و سندهائی عالیتر و خلاصه سودمندتر از کتاب المنتقی است. 4- کتابی در فضائل قریش. 5- کتابی در ناسخ و منسوخ. 6- کتابی در غرائب احادیث مالک بن انس که در ’الموطاء’ نیست. 7- کتابی در انساب. 8- بر الوالدین. 9- الصحیح. این کتاب به سبک صحیح مسلم نوشته شده است. 10- بدیع الحسن. بزرگی و جلالت و پاک سرشتی وی به حدی بود که زبانزد همه گشت و جماعتی از فضلای شهر او از او روایت کنند. رجوع به معجم الادباء چ 2 ج 6 ص 154 و بغیه الوعاه ص 375 و تذکره الحفاظ ج 3 ص 67 و بغیه الملتمس ص 433 و الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 7 و کشف الظنون ج 2 ص 1920 شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(سِ مِ بَ)
میر + آخور + باشی که کلمه ترکی است به معنی سر، سردار کارکنان اصطبل پادشاهی. (غیاث) (آنندراج). امیرآخورباشی. و رجوع به میرآخور شود
لغت نامه دهخدا
(سِ مِ)
ابن صلاح الدین الخانی (1028- 1109 هجری قمری / 1619- 1697 میلادی) یکی از دانشمندان متصوف و از مردم حلب است. وی به عراق و حجاز و ترکیه سفر کرد و به حلب برگشت و تا هنگام مرگ متصدی منصب افتاء بود. تألیفاتی دارد و از اوست: 1- السیر والسلوک الی ملک الملوک، چاپی. 2- تصوف. 3- شرح علی الجزریه، در تجوید. 4- رساله فی المنطق. کتابهای اخیر خطی است. رجوع به سلک الدرر ج 4 ص 9 و اعلام النبلاء ج 6 ص 416 والاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 11 شود
لغت نامه دهخدا
(سِ بَ نی ی)
خیرالدین بن محمد حنفی بغدادی مشهور به بیانی و مکنی به ابوالخیر از اهل بغداد و متصوف و عالم به حدیث و تفسیر بود. کتابهائی در تصوف و وعظ و کلام تألیف کرده و از کسانی که پس از مرگش برای وی مرثیه سروده اند یکی معروف رصافی و دیگر جمیل صدقی رهاوی است. او به سال 1320 هجری قمری وفات یافت. رجوع به لب اللباب ج 1 ص 119 و فی عشائر العراق ج 1 ص 316 و الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 9 شود
لغت نامه دهخدا